Σελίδες

Δευτέρα 24 Ιουλίου 2017

Μη διαταράσσεις χωρίς λόγο τα έργα της φύσης


"Όπως το να ρίχνει κάποιος μια πέτρα - έλεγε ο Πυθαγόρας - στην επιφάνεια της γαλήνιας θάλασσας προκαλεί επάλληλους κύκλους μέχρι τα πέρατα της γης και μεταβάλλει καθετί που υπάρχει, χωρίς να γνωρίζει την αιτία και το αποτέλεσμα που επέφερε, έτσι καθετί που κάποιος λέει ή σκέφτεται ή πράττει θα "ακτινοβολήσει" όπως η παραπάνω πέτρα και οι συνεχώς επεκτεινόμενοι κύκλοι, θα επιδράσουν σε όλα τα όντα, σε όλη τη γη για πάντα. Γι αυτό καμία σκέψη, λέξη ή πράξη δεν είναι αδιάφορη για το σύμπαν και άσχετη προς αυτό, διότι το πως σκέφτηκε, είπε ή έπραξε κάποιος άνθρωπος, μικρός ή μεγάλος, σοφός ή ανόητος, κατά κάποιο τρόπο επιδρά στη συμπεριφορά των άλλων και μεταβάλλει τη ροή των γεγονότων, για όλους και για πάντα. Μεταβολές καταστάσεων της φύσης απο τον άνθρωπο ή τα ζώα ή τα στοιχεία προκαλούν την αρχή κύκλων που μπορούν τελικά να μεταβάλουν την τάξη της φύσης, γι αυτό και ο Πυθαγόρας συμβούλευε: "Μη διαταράσσεις χωρίς λόγο τα έργα της φύσης". Αυτό είναι φυσικός νόμος και ομοίως ηθικός νόμος, που δικαιολογείται και εκτελείται απο την ισορροπία στη φύση ή απο την αρχή της αμοιβαιότητας που υπάρχει σε κάθε πυθαγόρεια έννοια."


Πυθαγόρας, ο Διδάσκαλος των αιώνων - εκδόσεις Κάκτος
φωτό: Το άγαλμα του Πυθαγόρα στη Σάμο




Τρίτη 11 Ιουλίου 2017

Κανένα μάτι δεν θα μπορούσε να δει τον ήλιο αν δεν ήταν ηλιόμορφο


-Πώς θα δεις τώρα τι ομορφιά έχει μια καλή ψυχή;  Αποσύρσου στον εαυτό σου και κοίτα· και αν δεις τον εαυτό σου να μην είναι ακόμη ωραίος, όπως ο δημιουργός του αγάλματος που πρέπει να γίνει ωραίο αφαιρεί, λαξεύει, λειαίνει και καθαρίζει μέχρις ότου φανεί πάνω στο άγαλμα ένα ωραίο πρόσωπο, έτσι και συ αφαίρεσε τα περιττά και ίσιωσε τα στραβά, και όσα είναι σκοτεινά κάνε τα να γίνουν λαμπρά καθαρίζοντάς τα, και μην πάψεις να σμιλεύεις το άγαλμά σου, έως ότου λάμψει πάνω του η θεόμορφη λαμπρότητα της αρετής, ώσπου να δεις «τη σωφροσύνη σε ιερό βάθρο ανεβασμένη».
Αν έχει γίνει αυτό και το είδες, και ενώθηκες καθαρός με τον εαυτό σου, χωρίς ούτε τίποτα να σε εμποδίζει να γίνεις έτσι ενιαίος, ούτε να έχεις μαζί σου τίποτε άλλο αναμεμιγμένο μέσα σου, αλλά έχεις γίνει ο ίδιος ολόκληρος μόνο φως αληθινό, που ούτε σε μέγεθος μετριέται, ούτε σε κανένα σχήμα περικλείεται ώστε να ελαττωθεί, ούτε πάλι αυξάνει σε όγκο από έλλειψη ορίων, αλλά επεκτείνεται παντού απροσμέτρητο, ως κάτι μεγαλύτερο από κάθε μέτρο και ανώτερο από κάθε ποσό· αν δεις τον εαυτό σου να έχει γίνει αυτό, αφού θα έχεις γίνει πια όραση ο ίδιος, έχοντας εμπιστοσύνη στον εαυτό σου, χωρίς να χρειάζεται να σου δείξει κανείς, εφόσον θα έχεις ήδη ανέβει, προσήλωσε το βλέμμα σου και κοίταξε. 
Διότι μόνον αυτό το μάτι βλέπει τη μεγάλη Ομορφιά. Ενώ αν κανείς προσπαθήσει να φτάσει στη θέαση αυτή με μάτια θολωμένα από τις κακίες και χωρίς να έχει καθαρθεί, ή όντας αδύναμος, μη μπορώντας από δειλία του να δει αυτά που είναι πολύ λαμπρά, δεν βλέπει τίποτα, έστω και αν κάποιος άλλος του δείξει πως αυτό που θα μπορούσε να δει βρίσκεται πλάι του. Γιατί αυτό που βλέπει είναι συγγενικό με αυτό που βλέπεται, και πρέπει να στραφεί στη θέασή του αφού πρώτα έχει γίνει όμοιο μ᾽ εκείνο. Αφού ποτέ κανένα μάτι δεν θα μπορούσε να δει τον ήλιο αν δεν ήταν ηλιόμορφο, ούτε η ψυχή μπορεί να δει το Ωραίο, αν δεν έχει πρώτα γίνει ωραία η ίδια.


Πλωτινος - Εννεάδες,  Περὶ του καλού








Δευτέρα 10 Ιουλίου 2017

H δύναμη ενός τριαντάφυλλου

"Όταν είσαι πραγματικά ευάλωτος αισθάνεσαι περισσότερο δυνατός, όχι πιο αδύναμος. Εάν είσαι περισσότερο δυνατός, νιώθεις ευάλωτος. Μόνο ένα αδύναμο άτομο παραμένει κλειστό, από φόβο. Ένας δυνατός άνθρωπος είναι ανοικτός, ανοικτός σε όλα: ανοιχτός στον θάνατο, ανοιχτός σε όλα τα είδη των ανέμων, ανοιχτός στο φως και το σκοτάδι, στον φίλο και στον εχθρό. Ένας δυνατός  άνθρωπος είναι ανοιχτός, ευάλωτος και ένας ευάλωτος άνθρωπος είναι δυνατός. Εάν η ευαλωτότητα φέρνει την ιδέα της αδυναμίας, τότε δεν είναι ευαλωτότητα. Σκέφτεστε την αδυναμία ως ευαλωτότητα. Φαίνονται όμοια αλλά δεν είναι. Ένα αδύναμο άτομο δεν μπορεί να είναι ευάλωτο, αυτό είναι αδύνατο: ο αδύναμος δεν μπορεί να το αντέξει. Είναι μια μεγάλη πολυτέλεια να είναι κάποιος ευάλωτος.


Επομένως είσαι απολύτως σωστός. Καθώς η δύναμή σου μεγαλώνει, τόσο θα αυξάνει και η τρωτότητά σου.  Καθώς η τρωτότητά σου μεγαλώνει,  το ίδιο θα συμβαίνει και με τη δύναμή σου. Στην υψηλότερη κορυφή της δύναμης ο άνθρωπος είναι σαν παιδί ... ευαίσθητος σαν τριαντάφυλλο. Φαίνεται παράδοξο, αλλά έτσι είναι. Αυτό εννοεί ο Lao Tzu, όταν λέει  να γίνετε σαν το νερό και όχι σαν το βράχο,  γιατί το νερό είναι ισχυρό αλλά και ευάλωτο. Ο βράχος φαίνεται ισχυρός αλλά είναι αδύναμος, γι 'αυτό είναι κλειστός. Δεν είναι ρευστός. Φοβάται: δεν μπορεί να αντέξει τον τόσο μεγάλο κίνδυνο. Έτσι, όταν το νερό και ο βράχος έρχονται σε σύγκρουση, η λογική θα έλεγε ότι το νερό θα νικηθεί, αλλά η ζωή αποφασίζει ακριβώς το αντίθετο.


Απλά αποδέξου το. Αυτό θα φτάσει στην κορυφή και αυτή η κορυφή θα είναι μια μεγάλη εμπειρία.Δεν φοβάσαι επειδή αισθάνεσαι ευαίσθητος και ευάλωτος, φοβάσαι επειδή αισθάνεσαι ισχυρός – επίτρεψέ μου να το επισημάνω. Αυτό θα φανεί περίεργο όταν λέω ότι αισθάνεσαι φοβισμένος επειδή αισθάνεσαι δυνατός. Αλλά όταν αισθάνεσαι δυνατός, ο φόβος αναδύεται, γιατί τώρα αισθάνεσαι δύναμη και ποτέ δεν ξέρεις  τι θα κάνεις με τη δύναμη. Μπορείς να καταστρέψεις: μπορείς να καταστρέψεις άλλους, μπορείς να καταστρέψεις τον εαυτό σου. Η ισχύς είναι επικίνδυνη.


Οι άνθρωποι αποφασίζουν να ζήσουν στο ελάχιστο, έτσι δεν υπάρχει κίνδυνος. Όταν διαθέτεις δύναμη, υπάρχει κίνδυνος να την χρησιμοποιήσεις. Όταν έχεις ένα σπορ αυτοκίνητο που μπορεί να πάει με εκατό μίλια ανά ώρα, υπάρχει κίνδυνος: μια μέρα θα αποφασίσεις να πας τόσο γρήγορα. Το ίδιο το πράγμα που είναι δυνατό (να γίνει) γίνεται μια πρόκληση. Έτσι, οι άνθρωποι ζουν σε χαμηλούς τόνους, γιατί αν γνωρίζουν πόσο μπορούν να ανέλθουν σε δύναμη, πόσο ισχυροί μπορούν να είναι, τότε θα είναι δύσκολο να αντισταθούν, ο πειρασμός θα είναι πάρα πολύς. Θα ήθελαν να πάνε ως το τέλος. Τότε κάποιος δεν ξέρει τι θα συμβεί: αν πάτε με 200 μίλια την ώρα σε ένα αυτοκίνητο που δεν γνωρίζετε ποτέ. Εξ ου και ο φόβος.


Ο φόβος σας δεν είναι τρωτότητα. Ο φόβος σας είναι για τη δύναμη που αισθάνεστε ότι εγείρεται. Το φίδι ξετυλίγεται και δεν ξέρετε τι να κάνετε με τέτοια δύναμη.


Ο Patanjali έχει γράψει ένα ολόκληρο κεφάλαιο στα γιόγκα σούτρα του για την δύναμη, απλά για να βοηθήσει κάθε αναζητητή να περπατήσει πολύ προσεκτικά σε αυτόν τον τομέα, επειδή θα υπάρχει μεγάλη δύναμη και θα υπάρχει μεγάλος κίνδυνος. Ακριβώς για να προειδοποιήσει τους ανθρώπους, να τους έχει σε εγρήγορση, έχει γράψει αυτό το κεφάλαιο. Είναι ένα τέταρτο των γιόγκα σουτρών του. Έχει λάβει μεγάλη προσοχή για να περιγράψει κάθε πιθανή πτυχή της δύναμης. Γιατί; - επειδή ο αναζητητής μπορεί να χαθεί. Είναι καλύτερο να τον προειδοποιήσει εκ των προτέρων.


Αλλά μαζί μου είναι εντελώς διαφορετικά. Εάν η τρωτότητα μεγαλώνει μαζί με τη δύναμη, δεν υπάρχει φόβος. Αν η δύναμη μεγαλώνει μόνη της χωρίς τρωτότητα, τότε υπάρχει φόβος, τότε κάτι μπορεί να πάει στραβά.


Αυτό είναι που φοβάται ο Patanjali, επειδή η γιόγκα μεθοδολογία του είναι τέτοια που είναι αντίθετη με την τρωτότητα. Σας δίνει δύναμη αλλά δεν υπάρχει τρωτότητα. Σας κάνει ολο και πιο δυνατούς, όπως το ατσάλι, αλλά όχι δυνατούς όπως το τριαντάφυλλο. Εκεί διαφοροποιούμαι: ολόκληρη η δουλειά μου είναι να σας καταστήσω δυνατούς από τη μία πλευρά και ευάλωτους από την άλλη. Θα πάνε μαζί. Διατηρούν την ισορροπία και δεν χρειάζεται να φοβόσαστε. Όταν χαθεί η ισορροπία υπάρχει κίνδυνος, τότε υπάρχει φόβος."



Osho - Believing the Impossible Before Breakfast








Τετάρτη 5 Ιουλίου 2017

Φως – το ελιξήριο της αιώνιας ζωής


Στην Ελλάδα το ονόμαζαν νέκταρ, στην Ινδία σόμα, οι αλχημιστές ελιξήριο της αθανασίας... Σε όλους τους πολιτισμούς αναφέρεται ένα ποτό που χαρίζει αθανασία και υπάρχουν μάλιστα και σχετικές συνταγές. Στην πραγματικότητα, το ποτό αυτό υπάρχει μέσα στη φύση, αλλά βέβαια όχι οπουδήποτε: Το βρίσκουμε μόνον στις καθαρότερες και λεπτοφυέστερες περιοχές του διαστήματος, και κάποιες συγκεκριμένες στιγμές, όπως στην ανατολή του ήλιου. Η αυγή είναι η καταλληλότερη στιγμή της ημέρας, επειδή το ποτό της αθανασίας δεν είναι άλλο απ’ το φως, οπότε την ώρα που ανατέλλει ο ήλιος, μπορούμε να το προσλάβουμε για να χρησιμεύσει ως τροφή στα λεπτοφυή μας σώματα.
Την άνοιξη και το καλοκαίρι πηγαίνουμε να ατενίσουμε τον ανατέλλοντα ήλιο, για να απορροφήσουμε αυτή τη ζωτική πεμπτουσία την οποία σκορπίζει στο διάστημα. Πετρώματα, φυτά, ζώα και άνθρωποι προσλαμβάνουν τουλάχιστον κάποια μόριά της. Όλα τα έμβια όντα προσλαμβάνουν αυτά τα σωματίδια χωρίς να το συνειδητοποιούν. Οι άνθρωποι όμως μπορούν να τα προσλαμβάνουν συνειδητά. Προσπαθείτε να ξυπνάτε για να χαιρετήσετε την αυγή, να υποδεχθείτε αυτό το φως στην καρδιά και στην ψυχή σας και τότε θα γευθείτε την αθάνατη ζωή.

Omraam Mikhael Aivanhov